ادریس از پیامبران الهی است که در زمان بین آدم و نوح می زیسته است. قرآن در دو جا از او نامبرده و او را به صبر و راستی اعتقاد و کردار و گفتار ستوده است. مطابق با روایات او نخستین کسى بوده که قلم بدست گرفت و نوشت و خیاط و دوزنده نیز بود و چون کتابها را بسیار درس میداد او را ادریس نامیدند. ادریس را ابوالحکما نامیدهاند و مبادی و اصول اولیه بسیاری از علوم را به او نسبت میدهند.
-
وجه تسمیه ادریس نبی و نام های دیگر او
بیشتر لغویان «ادریس» را واژهاى عربى و از ماده «درس» مشتق دانسته و وجه این نامگذارى را کثرت دانش یا ممارست او بر آموزش، ذکر کردهاند[۱] اگر چه برخى به اشتقاق آن از ماده «دروس» به معناى پنهان شدن، معتقد بوده و علت آن را پنهان شدن ناگهانى ادریس بیان نمودهاند.[۲]
روایتی از امام صادق علیه السلام در تفسیر قمی وجه اول را تایید مینماید: و سمى ادریس لکثرة دراسته الکتب: این که او ادریس نامیده شد براى آنست که کتاب ها را بسیار درس میداد.»[۳]
مطابق با گفته دیلمى در محبوب القلوب ادریس را عبرانیان اخنوخ و یونانیان ارمیس می گفتند که در نزد آنها به معنی عطارد بود. و عرب او را ادریس می خوانند مطابق با آنچه خدا در کتابش او را نامگذاری نموده و وجه آن بسیاری درس گفتن اوست.[۴]
- ۰ نظر
- ۲۳ دی ۹۸ ، ۱۴:۱۲